16/05/2014 - 00:01Στις Αμερικάνες
Είναι δύσκολα αυτά τα χρόνια στο νησί. Έχουμε 1950, τι τα γυρεύεις... Δεν υπάρχουν δουλειές. Οι άνθρωποι φεύγουν, οι πολλοί στην Αθήνα μα και αρκετοί στην Αμέρικα, στην Αυστράλια. Ψάχνουν μεροκάματα, να μπαρκάρουν, άλλοι να μάθουν κάποια τέχνη, να σπουδάσουν. Και φιλοξενούνται.
13/05/2014 - 11:32Κλειστόν λόγω…Μαίρης!
Καριωτόσπιτο στην Αθήνα. Στο απέναντι συνεργείο είχαν πολλή δουλειά. Κάθε μέρα δηλαδή είχαν πολλή δουλειά, όμως εκείνο το πρωϊνό είχε μαζευτεί τόση που δεν ήξεραν πώς να τη διαχειριστούν. Η ώρα περνούσε και όλο το συνεργείο δούλευε ασταμάτητα. Πήγε η ώρα 3 και ακόμα δούλευαν. Γύρω στις 3 και μισή, η κυρία Μαίρη από απέναντι βγαίνει στο μπαλκόνι στον τρίτο όροφο και βάζει ευγενικά τις φωνές. Είναι άλλωστε ώρα κοινής ησυχίας. Όλοι κοιτιούνται μεταξύ τους, της κάνουν ένα νόημα και σταματούν.
12/05/2014 - 00:21Με καγιάκ από τη Βαρκελώνη ως την Ικαριά και ακόμα ταξιδεύει…
Απογευματάκι Κυριακής, τέλος του Απρίλη με λίγο βοριαδάκι στο Καρκινάγρι, το νοτιοδυτικότερο χωρίο της Ικαρίας, διακρίναμε στον ορίζοντα του ένα….κάτι…σαν σανίδα!
16/04/2014 - 01:26Άρατε πύλας
Έχουνε που έχουνε μια ορισμένη θεατρικότητα οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας από μόνες τους, ήτανε κι ο συχωρεμένος ο παπα-Νικόλας κάπως επιρρεπής στη σκηνοθεσία, οπότε στα χρόνια της εφημερίας του στον Εύδηλο, το Πάσχα είχε μερικά στοιχεία λίγο πιο θεαματικά από ό,τι αλλού.
11/04/2014 - 12:20Το «Βόρης» και οι δώδεκα μέρες
Μόνο μια φράση της Γιαγιάς είχα στο μυαλό μου, καθώς έψαχνα την ιστορία του πλοίου: Δώδεκα μέρες ήκαμε ο πάππους σας στο πέλαγος. Ναύτη τον πήρανε από τη Βηρυτό που ‘μασταν πρόσφυγες. Τον είχαμε για χαμένο... Μισοπεθαμένος βγήκε στη Βραζιλία μες σε μια βάρκα... Αλλά τα κατάφερε. Έτσι να παλεύετε κι εσείς, να μην τα παρατάτε ποτέ...
08/04/2014 (All day)Το ζώο που τη μάλωνε
Σήμερα το πρωί συνάντησα στο Ταχυδρομείο την κυρία Κλαίρη, γνωστή κι αξιοσέβαστη Ραχιωτίνα, ανυπόκριτη λάτρη της χλωρίδας και της πανίδας, έχουσα σώας τα φρένας και μη πιστεύουσα σε στοιχειά και καλομοίρες, η οποία αφού με ρώτησε αν οι "οικολόγοι έχουν αμολήσει τίποτε περίεργα ζώα"
26/03/2014 - 00:41Tρυφερές και τρομερές ιστορίες & ακούσματα από την Ικαρία
Η Λουκία, η Φώτω, η Πιτταρού, ο Ζάχαρός της, αναρωτιέσαι αν υπήρξαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι. Η Πιτταρού με τα αστεία της και με την όρεξή της για χορό, ακόμη και στα εβδομήντα ή ογδόντα της και βάλε, κι ο Ζάχαρος (Οικονόμου), Ζαχαρίας ήταν το όνομά του, το Ζάχαρος θα πρέπει να ήταν μεγεθυντικό λόγω του ύψους του, με το κουρείο του στον ΄Αγιο, κουρείο με τρεις κουρείς παρακαλώ!
19/03/2014 - 00:20Όκο!
Κατέβηκε στο νησί καλά προετοιμασμένος. Είχε φίλους Ικαριώτες και φίλους που δεν είχαν ικαριακή καταγωγή, αλλά λάτρεψαν τον τόπο κι εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί πριν από χρόνια.
26/02/2014 - 00:21Η θεία απ’ το Χρυσόστομο
...και πήγα επίσκεψη στη γιαγιά φιλενάδα μου, κα. Φ. Με κέρασε το κλασικό τσιπουράκι, το διορθώνει μόνη της να σημειώσουμε, και στη συνέχεια αρχίσαμε το κουτσομπολιό. Εκεί μέσα στα πολλά που λέγαμε, θυμήθηκε και τη θειά της απ’ το Χρυσόστομο.
07/02/2014 - 01:32Η Μικρά Ικαρία: Μπισκότα με αλμύρα
Η θάλασσα, οι άντρες οι πελαγήσιοι και οι γυναίκες της απαντοχής. Οι καπεταναίοι και τα σκαριά τους, το εμπόριο και οι συμμαχικές νηοπομπές του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου ....
