10/04/2014 - 00:28Είμαι και εγω μία από τους επαγγελματίες ανησυχούντες
Μόλις και μετά βίας μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου στην ηλικιά των δεκατριών ετών. Αλλά θυμάμαι καλά τον δάσκαλό μου. Ένας νεαρός άνδρας, μάλλον γύρω στα τριάντα του. Δεν μπορώ να θυμηθώ ποιό μάθημα μας έκανε, αλλά μπορώ να θυμηθώ τι μας είπε: «Δεν μπορείτε να επαναπαύεστε αν επιθυμείτε να ζείτε σε μια δημοκρατία.
09/04/2014 - 10:01Έσβησε το χαμόγελο της Χαραλάμπας στα 104 της
1 Μαρτίου 2010, στην αρχή της κρίσης και το ikariamag.gr ξεκινά. Επιλέξαμε τότε ως πρώτο μας θέμα, τη Χαραλάμπα Βατούγιου που έκλεινε τα 100 χρόνια ζωής. Θέλαμε να μιλήσουμε για το χαμόγελο της, τη δύναμη και την ενέργεια της. Είχε ζήσει μια ζωή πραγματικά δύσκολη όμως με την καριώτικη σοφία της, δεν έπαψε ποτέ να χαμογελά βαθιά. Και αυτό ήταν για εμάς ένα μάθημα ζωής.
08/04/2014 (All day)Το ζώο που τη μάλωνε
Σήμερα το πρωί συνάντησα στο Ταχυδρομείο την κυρία Κλαίρη, γνωστή κι αξιοσέβαστη Ραχιωτίνα, ανυπόκριτη λάτρη της χλωρίδας και της πανίδας, έχουσα σώας τα φρένας και μη πιστεύουσα σε στοιχειά και καλομοίρες, η οποία αφού με ρώτησε αν οι "οικολόγοι έχουν αμολήσει τίποτε περίεργα ζώα"
07/04/2014 (All day)Διάλογοι περί γκουρμέ γονιδίων της Ικαρίας
Πρόσφατα διαβάσαμε την είδηση για την εισήγηση που πρόκειται να γίνει στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την ένταξη στο ΕΣΠΑ 2014-2020 του κόστους σύνταξης της μελέτης και κατασκευής του Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Μακροζωία στην Ικαρία, και ότι ένα τέτοιο έργο θα συμβάλλει «στην πρόληψη των ασθενειών, την καλυτέρευση της ποιότητας και την επιμήκυνση της ζωής».
04/04/2014 - 11:16Για το καλό του χωριού
Πριν 50 ίσως χρονια, η κυρά Αργυρώ, η δασκάλα φύτεψε μαζί με τους μαθητές της, πεύκα σε όλο τον λόφο «Καστελι», γύρω από το σχολείο των Βρακώδων. Για το καλό του χωριού.
02/04/2014 - 10:18Ικαριώτικος Χορός
Έχει βραδιάσει. Κρατάω ένα μπουκάλι κρασί κόκκινο στο χέρι και κάθομαι σε μια ακρούλα ενός ξύλινου πάγκου. Γύρω μου όσο μπορώ να δω είναι κάπου στα χίλια άτομα καθιστά και άλλοι τόσοι περιφέρονται σε όλο το χώρο. Μπουκάλια με κρασί σαν το δικό μου είναι παντού. Όρτσα τα χέρια με ποτήρια γεμάτα και τα μπουκάλια αδειάζουν. Αδειάζουν ταυτόχρονα. Είναι ο δικός τους χορός. Ο πρώτος χορός. Ένας χορός προετοιμασίας γι’ αυτό που θα ακολουθήσει.
31/03/2014 - 00:04Στο μουράγιο, το χρέος & η μνήμη
Σαν πλωτή εξέδρα, στο μουράγιο, ένα βιολί, μία φωνή και πίσω πλήκτρα. Σκοτεινιά, το ροζ, το κίτρινο, το λευκό, τα κοριτσίστικα φουστανάκια, στριφογυρίζουν και χωρίς ήχο, πυγολαμπίδες χαρωπές. Στα λίγα σκαλιά οι σκιές αμφιθεατρικά στημένες, στα πασσαλόπληκτα ταβερνάκια ψηλά, οι θαμώνες αρχίζουν να τυλίγονται με στο διάφανο ύφασμα της μουσικής που χορεύει προκλητικά γύρω τριγύρω.
27/03/2014 - 00:34Πατρίδα είναι η καρδιά
Ευτυχώς ή δυστυχώς ως παιδάκι και δροσερό κορίτσι, ρατσισμό δεν είχα νιώσει. Είχαμε έναν άραβα στην πολυκατοικία και πολλούς ρώσους, καλημέρα ο ένας, καλημερα ο άλλος, κυλούσε η ζωή.
26/03/2014 - 00:41Tρυφερές και τρομερές ιστορίες & ακούσματα από την Ικαρία
Η Λουκία, η Φώτω, η Πιτταρού, ο Ζάχαρός της, αναρωτιέσαι αν υπήρξαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι. Η Πιτταρού με τα αστεία της και με την όρεξή της για χορό, ακόμη και στα εβδομήντα ή ογδόντα της και βάλε, κι ο Ζάχαρος (Οικονόμου), Ζαχαρίας ήταν το όνομά του, το Ζάχαρος θα πρέπει να ήταν μεγεθυντικό λόγω του ύψους του, με το κουρείο του στον ΄Αγιο, κουρείο με τρεις κουρείς παρακαλώ!
24/03/2014 - 00:02ΙΚΑΡΙΑ: Η γλώσσα και οι άνθρωποι
Όποιος έχει περιηγηθεί στο Αιγαίο. σημειώνει την διαφορά απόχρωσης που έχει η ομιλούμενη γλώσσα. Δεν είναι ακριβώς διάλεκτος, αφού λίγες είναι οι εντελώς ιδιόμορφες λέξεις στην κάθε περιοχή. Είναι περισσότερο η προφορά.
