06/02/2013 - 00:01GAME OVER
Πραγματικά δεν τα κατάφερα! Και άφησα στην εφηβεία του παιδιού μου να εισβάλλουν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παιχνίδια των μαχών και των πολέμων και έπειτα ήρθαν τα διαδικτυακά παιχνίδια που εξουδετέρωσαν όποια αντίθετη φωνή μπορούσα να υψώσω. Κι εγώ επαναπαυόμουν όταν άκουγα τον περίγυρο (και τον εαυτό μου) να λέει: «Μα τι θέλεις, αγόρι είναι»!
05/02/2013 - 00:06Wannabe Ικαριώτες
Εμένα δε μου αρέσει να σκάβω κήπους, ούτε να έχω κότες και κατσίκια. Μόνο τα κατσικάκια τα μικρά, που είναι πολύ χαριτωμένα, να τα παίζω. Και τα γουρουνάκια σε μπριζόλες. Γι’ αυτό μου φαίνεται περίεργο, παιδιά της πόλης να τρελαίνονται για φύση και αγρό.
04/02/2013 - 09:28Μαγικές παιδικές αναμνήσεις
Πρωί Δευτέρας στη δουλειά, κλεισμένος σε ένα γραφείο μπροστά από τον υπολογιστή. Έξω βρέχει και εγώ κοιτάζω το ρολόι, η ριμάδα η ώρα δεν περνάει. Και ξαφνικά έρχεται στο μυαλό μου η μόνη λέξη, η μόνη εικόνα που μπορεί να μου φτιάξει την διάθεση...ΙΚΑΡΙΑ.
01/02/2013 - 01:27Για ένα περπάτημα…στην Ικαρία
Είχα να πάω από το Σεπτέμβρη του 2011 στην Ικαρία. Ξαναπήγα το Σεπτέμβρη του 2012. Έμεινα πολύ λίγο, είδα από κοντά τις φυσικές καταστροφές (γιατί το 2011 πήγα για μια βάφτιση και απλώς τα πέρασα τέλεια), έτρεχα ολημερίς να δω τι επεισόδια έχω χάσει στο νησί και τέτοια αγχωτικά πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι το απόλαυσα αυτό το τελευταίο μου ταξίδι στο νησί...
30/01/2013 - 00:03Μια βόλτα, μια ιστορία, χωρίς τελεία
Θα ξεκινούσε μια βόλτα στηv πόλη, στη μέση της νύχτας, ναι, μια άσκοπη βόλτα στηv πόλη είπε, μπας και μπει σε τάξη ότι υπήρχε στο μυαλό σκέφτηκε, αν υπάρχει τίποτα εκεί, απάντησε δυνατά στον εαυτό του και με τα κλειδιά του αυτοκινήτου στο χέρι, θα φορούσε το παλτό, το κασκόλ στο λαιμό και θα έφευγε με την μοναξιά του...
29/01/2013 - 00:18Στην Ικαρία μετά από έναν έρωτα – πλυντήριο
Όλα στο χρόνο μεταβάλλονται. Το πρόσωπο που θυμόσουν με την παραμικρή λεπτομέρεια, έχει ξεθωριάσει. Η μυρωδιά που νόμιζες ότι δε θα ξεχνούσες ποτέ, τώρα πια αγωνίζεσαι να θυμηθείς πώς ήταν. Όλα πια έχουν περάσει από το πλυντήριο του χρόνου, έχουν πλυθεί μέσα από τις νέες σου εμπειρίες. Όλα πια έχουν διαφορετικό χρώμα και μερικά χρειάστηκε να τα πετάξεις λόγω φθοράς.
28/01/2013 - 00:09ΙΚΑΡΙΑ: Από την «Κοντότα» του 1921 στην Υγεία του 2013
Τα ένσημα του ΙΚΑ δεν αρκούν πια. Του ΤΕΒΕ κοστίζουν πολύ και αρκετοί από τους γνωστούς, κλείνουν απογοητευμένοι τα βιβλία τους. Οι εισφορές στον ΟΓΑ αυξάνονται. Οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων δεν είναι πια μόνο σενάριο. Τα ιατρικά κέντρα θα γίνουν κι αυτά ευκολοχώνευτη τροφή μια και μασήθηκε τόσο καιρό στα δόντια του τέρατος.
24/01/2013 - 02:18Μια ανηφόρα είναι μέχρι το καλοκαίρι #asemaskouklitsamou
Είναι λίγο μετά τις γιορτές, λίγο μετά από τους τόνους γλυκών που φάγαμε αυτές τις δύο βδομάδες (και όχι μόνο). Ανεβαίνω στην ζυγαριά με κλειστά τα μάτια, δε καταφέρνω ποτέ να τα ανοίξω. Ξανακατεβαίνω. Το ημερολόγιο δείχνει 23 Ιανουαρίου. Τέλεια!
23/01/2013 - 00:48Ιστορίες από το αρχιπέλαγος: ένα μικρό, πολύ μικρό νησί
Μια φορά κι ένα καιρό, στην άκρη του αρχιπελάγους υπήρχε ένα μικρό νησί, πολύ μικρό νησί για την ακρίβεια, και είχε κι αυτό τα ίδια προβλήματα, τα πολλά προβλήματα με όλα τα μικρά νησιά του αρχιπελάγους, δεν είχε αρκετό νερό, ούτε αρκετό ηλεκτρικό ρεύμα, τα τρόφιμα έπρεπε να τα φέρνουν από άλλα μέρη σε πιο ακριβές τιμές, τα καύσιμα σε ακόμη πιο ακριβές τιμές...
22/01/2013 - 00:23Αϊράκι
Το δέρμα που κατοικώ -έτσι λέει και ο Αlmodovar- έχει πάνω χαραγμένη μια λέξη. Με μελάνι. Δεν έχει το χρώμα που έχουν τα νερά γύρω γύρω απ το νησί. Και δεν έχει ούτε τη μυρωδιά του χορταριού που χώνεται στα ρουθούνια, μόλις κάνεις δυο βήματα απ’ τους κάβους. Είναι απλώς μία λέξη που κρύβει μέσα της, αφορμές για να μεγαλώνω με μια θύμηση.
