02/01/2012 - 12:29Άγιος Βασίλης έρχεται…στην Ικαρία
Τούτο το τεύχος της «πυξίδας» τυχαίνει μέσα στην αναμονή των γιορτινών ημερών, των τόσο όμορφα στολισμένων όχι με τα λαμπάκια του Βαυαρικού Χριστουγεννιάτικου δέντρου, μα με στιχάκια και κουβέντες από τα όμορφα έθιμα του Καριώτικου λαού, με πρώτο και καλύτερο τον Αη Βασίλη!
30/12/2011 - 07:16Γράμμα στον αϊ-Βασίλη 2
Αγαπητέ μου αϊ-Βασίλη, με λένε Κώστα. Είμαι αυτός που ντρέπεται για την καταγωγή του και την κρύβει, ελπίζω να με θυμάσαι από πέρσι. Τη χρονιά που πέρασε δεν ήμουν πολύ καλός, ύστερα όμως από μια μικρή έρευνα που έκανα διαπίστωσα ότι ήμουν λιγότερο καθίκι από τους υπόλοιπους. Άρα σου στέλνω τα αιτήματά μου χωρίς τύψεις.
28/12/2011 - 01:06Άγιε μου Βασίλη, φέτος ραντεβού…στην Ικαρία
Ο Κωνσταντίνος μου έστειλε τα κάλαντα, δεν είναι πολλά, δεν ξέρω αν είναι όλα. Πρέπει να τα μάθω απέξω!! Τα λέω τα ξαναλέω τα ξαναλέω, κάνω λάθος το ρυθμό, κάποια δε μου βγαίνουν, θα δω και πώς τα λένε οι άλλοι.. ο Καρνέρης τα ξέρει ωραία, μαζί του θέλω να πάω!
27/12/2011 - 02:52η παράξενη καριώτικη Πρωτοχρονιά
Δεν θυμάμαι πόσων ετών ήμουν ακριβώς εκείνα τα Χριστούγεννα. Ήμουν γυμνάσιο πάντως. Η μαμά εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να κατέβουμε κάτω για τις γιορτές και εγώ είχα ξινίσει τουλάχιστον.
23/12/2011 - 10:53Ίκαρε, άκυρο…
Λάβαμε θέσεις και εξακοντιστήκαμε. Ήμασταν προικισμένοι. Είχαμε τα φόντα και άπειρες δυνατότητες. Η αντίσταση του αέρα φιλούσε πατρικά το μέτωπό μας. Ήμασταν πάνω-κάτω τριανταπέντε. Κι εκεί που βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση του κουλουάρ… Άκυρη εκκίνηση!
22/12/2011 - 00:17Αναμνήσεις απ' το μέλλον
Κάτι με τάραξε όταν μια φίλη, γέννημα θρέμμα της πόλης χωρίς καταγωγή από κάποια επαρχεία, πάνω σε μια συζήτηση μου είπε ότι δεν αναγνώριζε τα δέντρα. Έμεινα σιωπηλή. Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις οι παιδικές αναμνήσεις σού στοιχειώνουν το μυαλό. Πόσα ακόμη άραγε δεν ήξερε...; Ήθελα να της πω πολλά. Να της περιγράψω πως είναι να μεγαλώνεις στην φύση.
21/12/2011 - 02:04Είναι τόσο άδικο να υπάρχεις και να μη σ' έχω εγώ...
...υπέροχο φορεματάκι που σε βλέπω σ’ αυτή τη βιτρίνα τόσο καιρό και δεν μπορώ με τίποτα να σ’ αποκτήσω. «Τιμημένη» κρίση...
20/12/2011 - 03:27καριώτικος
Δεν μπορώ να σου εξηγήσω. Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να καταλάβεις. Όχι εάν δεν το έχεις ζήσει. Όμως θα στο πω. Παρόλο που είναι άκαιρο, χριστούγεννα πλησιάζουν, και παρόλο που έχει γίνει λίγο της μόδας τα τελευταία χρόνια. Σου γράφω για τον καριώτικο.
19/12/2011 - 00:12Χίλιες εικόνες, μια σκέψη
Δε μπορώ τώρα είναι τα χέρια μου στη ζύμη, φτιάχνω λουκουμάδες με μέλι καριώτικο γιατί περιμένω τους θείους σου -πόσος άρτος περισσεύει στον οίκο του πατρός σου, πετάχτηκε ο πατήρ- κι έπειτα πάλι τζάκι με παρέα, πάλι παρέα με τζάκι.
16/12/2011 - 01:15H σκυτάλη
Σαφισμένη αφ’ το βολοϋρισμα του νου/ξορκίζω τις σκέψεις/ελικοπτερισμούς σε κενό αέρος/ζαρώνω τα φρύδια απότομα/και απανόθωρα τα μάθκια μου/του σπιθκιού τις ουρανιές.
