Άγιος Κήρυκος, Αύγουστος. Τα ξημερώματα της 16ης Αυγούστου ξυπνήσαμε αντικρίζοντας ένα πελώριο σύννεφο καπνού που στροβιλιζόταν και απλωνόταν στα Β.Α. Μια απέραντη έκταση καιγόταν κι η πυρκαγιά με ανησυχητική ταχύτητα άπλωνε παντού τα πλοκάμια της. Το Γλαρέδο, το Χριστό και άλλα χωριά, ως το μεσημέρι απειλούνται άμεσα. Οι φλόγες κατηφόριζαν διαρκώς, έγλυφαν τα φαράγγια, περιζώνανε τα χωριά.

Οι αρχές δεν πολυσκοτίσθηκαν. με την πυρκαγιά. Έχουν υψηλότερες ασχολίες…

Οι ομάδες συμβίωσης έδωσαν στους εξόριστους το σύνθημα…. Ως το απόγευμα εκατοντάδες εξόριστοι είχαν ριχτεί κιόλας στη μάχη της φωτιάς. Μοναδικό μέσο τα μπράτσα τους. Η μάχη ήταν σκληρή. Και το βράδυ όλοι οι εξόριστοι της πρωτεύουσας ξεκινήσαμε για το πεδίο της μάχης. Ντόπιοι και χωροφύλακες μας κοιτάζουν σιωπηλοί  - οι πρώτοι με συγκίνηση, οι δεύτεροι με έκπληξη.

Ώρες πολλές παλεύουμε με το πύρινο θεριό. Είμαστε όλοι εκεί. Νέοι και γέροι, γεροί και άρρωστοι. Καθηγητές πανεπιστημίου και εργάτες, συνταγματάρχες και απλοί οπλίτες ελασίτες, συγγραφείς, μουσικοί, καλλιτέχνες, δίπλα σε ροζιασμένους αγρότες. Είναι όλη η Ελλάδα εδώ. Η Ελλάδα της δουλειάς και της τιμής. Δαμάσαμε το θηρίο.

«Το πυρ εκτοπίσθη» θα τηλεγραφήσει ο  «στρατοπεδάρχης» Κοντοράκιας. Μα δε θα πει ποιος το εκτόπισε.

ΕΝΑΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Η Ικαρία υπό Ιταλική Κατοχή. Η φρίκη της πείνας

Αποκτήστε από το ikariastore.gr: Το Σανατόριο Εξορίστων Ικαρίας 1948-1949