Μπήκε ο Μάης με φόρα. Ήταν βαρύς ο χειμώνας και βιάστηκε να μας προλάβει λίγο πριν την κατάθλιψη. Σου λέει δεν έχω περιθώρια, στενέψανε τα όρια, παλιόκαιρος τέλος. Και μέσα σε μια βδομάδα, ό,τι ήταν πιεσμένο στη φύση, απελευθερώθηκε.
Οι σπάρτες άνθισαν όλες μονομιάς, ένα δυο τρία πάμε...κιτρίνισε ο τόπος. Τα πλατάνια γέμισαν φύλλα (βρήκα και σκιά να ξαποστάσω πηγαίνοντας Άγιο σήμερα) και τα ρυάκια σταμάτησαν τόσο απότομα σαν κάποιος να έκλεισε, απλώς ,την βάνα. Φίδια στο δρόμο πηγαινοέρχονται, κωλοσταυρίδες, κορκόφυλοι. Πού ήσασταν όλοι εσείς; Από που μολάρατε; Τα κλήματα πέταξαν κλώνους, βγάλαν φύλλα μάνι-μάνι. Έκανα και ντολμαδάκια. Πρόλαβα.
Και η θάλασσα; Αχ αυτή η θάλασσα η πλανεύτρα, πέντε μέρες συνεχόμενη μπουνάτσα. Τα ποτάμια πήραν πίσω, οι παραλίες ξαναένωσαν και η άμμος έστρωσε για να απλώσεις την πετσετούλα σου. Σε πέντε μέρες όλα αυτά,το πιστεύεις;
Εγώ και που το βλέπω να γίνεται μπροστά μου,μου είναι δύσκολο να εγκλιματιστώ. Πέντε μέρες δεν μου φτάνουν για να κατεβάσω τα καλοκαιρινά και να ανεβάσω τα χειμωνιάτικα. Αν βάλεις και τα χαλιά και τα παπλώματα, πάμε στις δέκα. Πώς το έκανε αυτό η φύση τόσο γρήγορα και εγώ δεν μπορώ να φέρω βόλτα το σπίτι μου; Πώς να την προλάβω που έχω ακόμη ξύλα δίπλα στη σόμπα και το χαλί στο σαλόνι να μου φαντάζει με αυτή τη ζέστη σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Και σου λέει ο Αθηναίος φίλος/συγγενής,"Έκανες κανα μπάνιο;" και απαντάς "Έκανα ένα.",και ξαναλέει όλο απορία "Μα είναι η θάλασσα δέκα βήματα από την πόρτα σου και έκανες μόνο ένα;". Βλέπεις αυτή είναι η τρομερή ερώτηση,που γίνεται πάντα. Πόσα θα έκαναν άραγε εκείνοι, αν είχαν μια παραλία κάτω από το διαμέρισμα τους; Πόσο χρόνο θα ξέκλεβαν;
Ναι, έκανα μόνο ένα γιατί δεν πρόλαβα.Γιατί κόβει η θάλασσα από τα διαβάσματα των παιδιών. Μάης είναι ακόμη, και ο Μάης έχει διαγωνίσματα.Γιατί εκτός από τη δουλεία μου και τις υπόλοιπες δουλείες ρουτίνας, είχα να αλλάξω και εποχή σε 90 τετραγωνικά σπίτι (χωρίς μεγάλη επιτυχία ακόμα), βλέποντας αγχωμένη γύρω μου, να εκτυλίσσεται αυτή η αλλαγή σε χιλιάδες τετραγωνικά πολύ γρήγορα και απλά.
Γλυκιά μου φύση, όταν τελειώσεις τα δικά σου ξεσηκώματα, δώσε και σε μένα ένα χεράκι...
Θεοδοσία Καρίμαλη
theodosia1983@yahoo.com
Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Θεοδοσίας Καρίμαλη.