ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Birgit Urban
της Birgit Urban
Ο Αύγουστος έφτασε στο τέλος του. Ο αέρας γίνεται όλο και πιο δυνατός, φυσώντας φύλλα, σκόνη, χαρτοπετσέτες κι άδεια πλαστικά ποτήρια πάνω από την πλατεία. Οι άνθρωποι που εργάζονται στα καφενεία είναι πια κουρασμένοι, οι χαιρετισμοί και οι καλημέρες τους δεν είναι τόσο ζωηρά όσο εβδομάδες πριν. Επιβραδύνεται η ζωή στις παραλίες και στους δρόμους.
Επέστρεψα!! Είμαι πάλι εδώ. Ήρθα χθες το βράδυ με το πλοίο και το καλωσόρισμά σου δεν ήταν πολύ ευχάριστο. Με υποδέχτηκες με δυνατή βροχή και ισχυρό άνεμο. Πήρα το μήνυμα: είσαι θυμωμένη μαζί μου γιατί δεν ήρθα νωρίτερα, μετά από το περασμένο καλοκαίρι, αναβάλλοντας την επιστροφή μου με διάφορες δικαιολογίες.
Τελικά, τα κατάφερα! Συμμετείχα στον τρύγο στην Ικαρία. Ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή για πολύ καιρό, αλλά μέχρι στιγμής δεν το είχα καταφέρει, γιατί έφευγα πάντα από το νησί πριν από την έναρξη της συγκομιδής. Αλλά φέτος το είχα σχεδιάσει λεπτομερώς. Ήρθα αργότερα για να έχω την ευκαιρία να παραμείνω περισσότερο μέσα στον Σεπτέμβριο και όταν έφτασα ενημέρωσα τους πάντες, ότι τα χέρια μου προσφέρονται να εργαστούν εθελοντικά στον τρύγο.