04/05/2012 - 01:23Κάλπη και Ντουνιά…
Τα χαμένα μας όνειρα ….
Οι αμάδες που παίζαμε μικροί…
03/05/2012 - 00:07ΕΚΛΟΓΕΣ? Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ
Καλεσμένοι στο αποψινό talk show οι εκφραστές του λαού, οι μοναδικοί κατέχοντες την απόλυτη αλήθεια, θα κραυγάζουμε αλαζονικά για την δική σας ενημέρωση. Θα έχουμε αυτόκλητους αφυπνιστές, πατριωτικές κορόνες, σημαίες και σύμβολα με το βλέμμα μας στραμμένο στη Βασιλεύουσα.
27/04/2012 - 02:50H ικαριώτικη φύση... μέσα από τα μάτια ενός παιδιού
Η μικρή Αλεξάνδρα φέτος μετακόμισε στην Ικαρία. Είναι τεσσάρων και μέχρι πριν κάποιους μήνες ζούσε μαζί με την οικογένεια της στην Αθήνα. Μετά από κάποιες δυσκολίες της πόλης ,αποφάσισαν να ζήσουν στο νησί. Στο όμορφο Καραβόσταμο ή καλύτερα στο όμορφο Καρακόσταμο όπως το έλεγε παλιότερα η Αλεξάνδρα.
26/04/2012 - 00:02Οι τρεις σωματοφύλακες
Σε ένα τυπικό “greek restaurant” του εξωτερικού, εκεί που έρχονται ξαναμμένοι “non greeks” να γεφτούν λίγο τζατζίκι και ταραμοσαλάτα στις 6 η ώρα το απόγευμα (τότε είναι ντε η ώρα για το “dinner” τους) βρέθηκαν λοιπόν προχθές τρεις Έλληνες.
25/04/2012 - 01:07Τα παιδιά των χρωμάτων
Μια φορά και ένα καιρό οι κάτοικοι μιας γκρίζας και μονότονης κωμόπολης που δεν έχει σημασία πώς τη έλεγαν και πού ήταν, είχαν συνηθίσει να πλήττουν, τόσο πολύ που ούτε το καταλάβαιναν πια. Ξυπνούσαν χαράματα, έριχναν το πρωινό τους καύσιμο στις κούπες τους, μασουλούσαν λίγη τροφή και βάδιζαν ράθυμα για τις δουλειές τους.
24/04/2012 - 00:01Έχω ξεχάσει να πετάω
Πάει καιρός που δοκίμασα να πετάξω. Κάτι παραπάνω από 4 μήνες πέρασαν και όλα γύρω μου τρέχουν δίχως να προλαβαίνω να τα επεξεργαστώ. Κάθε φορά που αποφάσιζα να γράψω, μία νέα σκέψη διέκοπτε την απογείωση... Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ξεχάσω να πετάω. Έχω πάψει να σκέφτομαι καθαρά και να μπορώ να διακρίνω τις λεπτές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ενδιαφέρον και το κοινότυπο. Τελικά αποφάσισα να γράψω για το δεύτερο…
23/04/2012 - 00:04Ο Γολγοθάς μας
Περιμέναμε τις μέρες του Πάσχα με μεγάλο ξεσηκωμό, εσωτερικό. Και οι «άλλοι» τις περίμεναν με περισσότερη λαχτάρα. Εδώ στο νησί, όλοι μας, πέρα από τις προετοιμασίες και οι υπόλοιποι στη μεγάλη στεριά, συγγενείς και φίλοι, μετρούσαμε από την αρχή της Σαρακοστής για το αντάμωμα.
20/04/2012 - 00:18Το φαΐ των παιδιών
Η γυναίκα του τον παρακαλούσε ένα χρόνο σχεδόν. Από τότε που ήρθαν οι πρώτοι Ιταλοί στο νησί. Δεν τους είχε μείνει τίποτα πια. Μήτε σπόρος, μήτε ζωντανό. Είχε αρχίσει ο εφιάλτης της πείνας. Οι βάρκες έφευγαν γεμάτες κόσμο κάθε νύχτα που το φεγγάρι έλειπε από τον ουρανό ή είχε σκεπαστεί με βαριά σύννεφα. Όλοι οι συγγενείς είχαν φύγει από καιρό, τουλάχιστον οι πιο νέοι. Οι γειτόνοι το ίδιο.
19/04/2012 - 00:10Ανοιξιάτικες σκέψεις για την Ικαρία
Κάθε φορά που εμφανίζεται ο πρώτος ήλιος της Άνοιξης… ο λογισμός ξεφεύγει και κάτι σε ωθεί σε ταξίδια μαγικά και ονειρεμένα. Τρία χρόνια τώρα ο δικός μου ο λογισμός ταξιδεύει προς την Νικαριά και η πρώτη ζεστή ηλιαχτίδα μου υπενθυμίζει ότι πρέπει σιγά σιγά να πακετάρω για το νησί.
18/04/2012 - 11:31Δεν μπορώ να επιστρέψω στην Αθήνα μετά το Πάσχα στην Ικαρία
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα μείζον θα έλεγα θέμα για τους ταξιδιώτες του νησιού. Εγώ όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες επιλέξαμε τον τόπο μας για τις διακοπές του Πάσχα.
