Κάθε φορά που γνωρίζω καινούριους ανθρώπους, στο πρώτο "άβολο" μισάωρο της γνωριμίας πέφτουν πάντα οι ίδιες ερωτήσεις. Ξέρεις, "τι δουλειά κάνεις;", "που μένεις;", "από που είσαι;" κλπ κλπ...

Αφότου απαντήσω λοιπόν, οι αντιδράσεις είναι σχεδόν οι ίδιες κάθε φορά..Ας τα πάρουμε ένα ένα:

09/08/2011 - 19:53O κύκλος

«Το νου σου, μην καείς πάλι», με συμβούλεψαν οι θειάδες όταν με είδαν να κατηφορίζω για το γιαλό, για το πρώτο φετινό μπάνιο. Κι ήμουν σίγουρος ότι πάλι θα βγαίνουν φλούδες από την πλάτη μου.

04/08/2011 - 19:47Ο βασιλικός

Βικτώρια ώρα δώδεκα και το μυαλό στα όρια.
Το μπαλκόνι δεν βλέπει θάλασσα,
το όνειρο μόνος μου το χάλασα.

03/08/2011 - 19:25Ικαριά μου

Είναι οι μυρωδιές σου; Είναι τα παιδικά μου χρόνια ,που είναι βαλμένα εκεί; Να είναι οι άνθρωποι; Χαρές και πίκρες και έρωτες και ίντριγκες του καλοκαιριού; Είναι τα υπέρ και τα κατά σου;....τα κατά νομίζω πιο πολύ…κανείς δεν είναι τέλειος!

02/08/2011 - 23:09Τα βράχια

Καλά - καλά δεν βγήκε ακόμα ο Αύγουστος, ήταν 30 του μήνα και το φθινοπωρινό αεράκι, αρκετά δροσερό, χάδευε τις ζεστές πέτρες. Ξέσκεπος στο κρεβάτι μου, κρύωνα. Έγειρα το παράθυρο, για πρώτη φορά.

Είναι γεγονός ότι κάτι πρόκειται να αλλάξει στο Αιγαίο και αναφέρομαι φυσικά στο θέμα των αιολικών πάρκων για τα οποία έχουν υποβληθεί αιτήσεις για άδεια στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Το όλο θέμα απέκτησε και Ικαριώτικο ενδιαφέρον μετά την έγκριση, στις 21/7, από την Αρχή της αίτησης για την κατασκευή και λειτουργία πάρκου 330 MW που θα διατρέχει την κορυφογραμμή του Αθέρα.

Tέλος Ιουλίου. Βράδυ στην Αθήνα. Αργά. Σε κάποιο δρόμο στενό. Ζέστη και ανοιχτά παράθυρα. Μπύρες. Ησυχία. Μόνο τα air condition. Το νέο βουητό της πόλης. Τα air condition να αγκομαχούν να σε δροσίσουν. Στο βάθος παίζει κάποια τηλεόραση. Ειδήσεις. Απεργία. Θα κλείσουμε τους δρόμους. Φραπέ, ελληνική σημαία, παράνοια και μαγκιά. Μια χώρα γκρίζα, μίζερη, θυμωμένη. Μετράς απώλειες. Φοβάσαι. Οι αλλαγές πάντα σε φόβιζαν. Πώς θα είναι μετά; Υπολογισμοί, λογαριασμοί, ανασφάλεια. Άλλη μια μπύρα. Έλα, πες κάτι άλλο.

Θες να φύγεις. Λίγες μέρες ακόμα. Δεν αντέχεις, θες να περάσουν. Όχι, δε θες. Αποφάσισε. Αυτές οι μέρες είναι οι πιο δύσκολες. Και οι πιο όμορφες. Οι μέρες πριν ξεκινήσει το καλοκαίρι σου. Τις περιμένεις όλο το χειμώνα. Ε; Είναι εδώ.

…Ήταν τότε που κάνεις δεν πίστευε πως την επόμενη μέρα θα έλειπαν από ανάμεσά μας 12+1 ανθρώπινες ψυχές…

H συμμαθήτριά μου σε Γυμνάσιο και Λύκειο, Τίνα Βάμβουρα  καθυστέρησε την αναχώρησή της για την αγαπημένη της Ικαρία, αφού έπαθε βλάβη το πλοίο. Της απάντησα στο facebook ότι μπορεί να επισκεπτεί και άλλα νησιά της χώρας μας. Ωστόσο, η απάντησή της ήταν αφοπλιστική και περικλείει μέσα της τις αξίες της πατρίδας, της παράδοσης, της οικογένειας και της πίστης, καθώς και τα συναισθήματα μιας ανέμελης και γαλήνιας ζωής. Δεν το ξέρει ότι το ανέβασα, αλλά θα είναι η πρώτη που θα το δει!

"...Δε γίνεται να αφήσω το σπίτι να ρημάξει.Τα σπίτια στα νησιά θέλουν συντήρηση. Κάνανε πολύ αγώνα οι δικοί μου να το φτιάξουν μετά τη φωτιά του 1993 που κάηκε όλο το νησί και άνθρωποι. Πρέπει να πληρώσω και το νερό, γιατί εκεί είναι άλλος Θεός και δεν ξέρουν την ταχυπληρωμή... Επίσης με την οικονομική κατάσταση, δύσκολο να πας κάπου τόσες μέρες και να πληρώνεις ξενοδοχείο. Κατά καιρούς πάμε κι εκδρομές αλλού, έχω δει πολλά μέρη στην Ελλάδα.

«Ελάααατε τώρα έξω να τα πούμε». «Ρεεεεε, δεν καταλαβαίνουνε ρεεεε». «Μην κρύβεστεεεε». «Ταλαιπωρούμαστε, δεν ντρέπεστεεεε;». Μόλις είχε εμφανιστεί μία κάμερα τηλεοπτικού καναλιού και είχε ανάψει τον προβολέα της. Στην προβλήτα Ε1 του λιμανιού του Πειραιά, καμιά εκατοστή επιβάτες είχαν «περικυκλώσει» τα εκδοτήρια της Hellenic Sea Ways (HSW).

Σελίδες

ikariastore banner