15/11/2017 - 08:53Οι γλυκοπατάτες της Ικαρίας
Η καλή είδηση της ημέρας:Σαββάτο, 11 Νοεμβρίου, στη λαϊκή της Γκράβας, στο Γαλάτσι υπήρχε ένας πάγκος με «Γλυκοπατάτες Ικαρίας».
Γεννήθηκα το 1946 και μεγάλωσα στον Άγιο Κήρυκο. Η γενιά μου, η μεταπολεμική, είναι η πιο τυχερή. Δεν έχω μνήμες από τον εμφύλιο, παρά μόνο από κάτι καλούς ανθρώπους που ζούσαν στο κάτω πάτωμα. Τότε μέναμε στον Κρατημό και οι εξόριστοι ζούσαν στο ισόγειο.
24/07/2017 - 00:30Τα καΐσα, τα καϊσοκούκουτσα και το ικαριώτικο fidget spinner
Το καΐσι είναι το βερίκοκο, Prunus armeniaca, που παναπεί ''αρμένικο δαμάσκηνο'' αλλά δεν είναι ούτε δαμάσκηνο ούτε αρμένικο. Το Ικαριώτικο καΐσι έχει γλυκό, εδώδιμο κουκούτσι, σαν αμύγδαλο. Η φύση φροντίζει τα κουκούτσια να είναι πικρά, για να μην τα τρώνε οι άνθρωποι ή τα ζώα και έτσι τα φυτά να πολλαπλασιάζονται.
23/06/2017 - 06:57Εκεί, στις καριώτικες αυλές
Ζηλεύω τις γιαγιάδες των 80 χρόνων. Τις γιαγιάδες που κάθονται σε μπαλκόνια, σε αυλές, πίνουν καφέ και καθαρίζουν αμύγδαλα. Βάζουν μια χούφτα στο χέρι σου. Δεν τις ζηλεύω όλες. Δεν τις γλυκοκοιτάζω για τα χρόνια τους. Μόνο τις χορτασμένες από ιστορίες, αγκαλιές, χορούς.
07/06/2017 (All day)Ινδία – Ικαρία
«Στην Ινδία δεν επιτρέπεται να καπνίζεις μπροστά σε μεγαλύτερους» μου είπε σοβαρά. «Πλάκα κάνεις», του απάντησα δύσπιστα. Έγνεψε αρνητικά. «Γιατί;» ρώτησα μετά από λίγο.
12/05/2017 - 09:45Η Καριώτισσα μάνα
Ήταν ένα τάμα των παιδικών μου χρόνων. Εντυπωσιασμένος από την Καριώτισσα μάνα, που στο παιδικό μου μυαλό φάνταζε σαν ηρωΐδα και αγία μαζί, ήθελα πάντα να γράψω κάτι γι' αυτήν, κάτι σαν ύμνο, δείγμα ελάχιστο του θαυμασμού και της αγάπης που ένιωθα. Και να που το τάμα αυτό έμελλε να το εκπληρώσω σήμερα, σε μιαν ηλικία που ο συναισθηματισμός, η αναπόληση και η νοσταλγία ομορφαίνουν, αλλά ταυτόχρονα και καταδυναστεύουν τη ζωή μας.
31/03/2017 - 09:52Καλλιγραφώντας εν Αμάλου Ικαρίας τη 17η Ιουλίου 1911
Όσο να πεις, είναι σοκαριστικό να βλέπεις το ακριβές όνομα σου να ταξιδεύει πίσω στον χρόνο. Αυτή ήταν και η πρώτη μου αντίδραση όταν ανακάλυψα σε κάποιο ράφι του πατρικού μου, καλά φυλαγμένο από τον πατέρα μου, το τετράδιο με τα δείγματα καλλιγραφίας του παππού μου, Κωνσταντίνου Χ. Βατούγιου (Κωσταράκι).
17/03/2017 - 10:50Περί άγχους & Ικαρίας
Η αλήθεια είναι, και θέλω να το ομολογήσω αυτό, ακόμα κι αν θεωρηθεί από κάποιους αταίριαστο στο προφίλ του μέσου μόνιμου Ικαριώτη, ότι αρκετες φορές κυριεύομαι από άγχος. Όσο κι αν χαλάω τη γραφικότητα μου λοιπον, ως καριωτινα ανέμελη και χαλαρή...
05/03/2017 - 14:42Λέω να πάω στην Αθήνα
- Μα καλά, πώς περνάτε το χειμώνα στην Ικαρία; (με ταυτόχρονη έκφραση λύπησης και στωικότητας)
Όταν κάποιος δεν έχει περάσει χειμώνα στο νησί-το συγκεκριμένο νησί, δεν έχει ιδέα για το πόσο όμορφα μπορεί να είναι- και μάλιστα χωρίς καθόλου πλήξη.
02/02/2017 - 12:52Σήμερα ‘α σάς κάμω μάτσι!
Σήμερα ‘α σάς κάμω μάτσι, φέρε μου εσύ την μαλαχταρέ και εσύ την ματσόβεργα! Ας βάλουμε λίγο αγάπη στην ζωή μας, οι αναμνήσεις ειναι αγάπη! Οι γιαγιάδες μας και οι μαμάδες μας δεν άφηναν τίποτα να πάει χαμένο! Περίσσευε ζυμάρι από τα πιταράκια, τα έκοβαν σε λωρίδες τα έριχναν σε νεράκι και τα έφτιαχναν μια ωραιότατη σουπίτσα που όλοι θυμόμαστε.
