07/12/2012 - 00:09Trendy «Ραχιώτες»

Και να που δικαιώθηκαν στο τέλος! Είμαι σε in περιοχή, στο μπαρ ποτό και μουσικούλα. Η κρίση άλλαξε τα γούστα μας, το cultural έγινε must αφού το macho μας τελείωσε. Τα σικ εστιατόρια έγιναν καφενεία και τα γκουρμέ, ρακομελάδικα. Οι σκυλάδες απ’ την άλλη είναι ανθεκτική φυλή, κάτι σου παίρνει ο θεός κάτι σου δίνει. Τους πήρε τον εγκέφαλο, τους έδωσε μια πίστα. Φοβερό deal!

Τα τελευταία 20 χρόνια χτίζω (για την ακρίβεια: πληρώνω για να χτιστούν...) πεζούλια στα κτήματα που κατέχω στο νησί. Χόμπυ, που το μοιράζομαι με πολλούς συμπατριώτες μου. Και εκείνοι αντίστοιχα ξοδεύουν για να αναστηλώσουν παλιά πεζούλια ή να φτιάξουν νέα.

Περισσότερο από συχνά αντλούμε σημασίες και νοήματα από τους λόγους που αρθρώνονται για το αγαπημένο μας νησί- σημασίες και νοήματα που έχουμε ανάγκη για να μη ‘θαλασσώσουμε’ στη ξενιτιά, για ν’ αντέξουμε τη βαρβαρότητα της εποχής μας.

Δύο χρόνια μετά την καταστροφική νεροποντή της 18.10.2010 αισθάνομαι την ίδια ηθική υποχρέωση να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των ζημιών. Σε αντίθεση βέβαια με πρόσφατο άρθρο που σπεύδει να εισάγει όρους, όπως νικητές και ηττημένοι.

Δεν είναι μόνο τα δύο χρόνια που πέρασαν από την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την Ικαρία και πιο πολύ την νοτιοδυτική ικαρία, αλλά είναι σχεδόν μισή ζωή που «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν».

Κλείνουν οι δήμοι;;; Μα… τώρα άνοιξαν τα φτερά τους! Με την βοήθεια δε του Καλλικράτη αλλά και με τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια θα έπρεπε τώρα να έχουνε απογειωθεί …..ή όχι;

Δεδομένου του ζητήματος που έχει προκύψει (και) στο νησί μας, όσον αφορά στη διοργάνωση των απεργιακών συγκεντρώσεων, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Ικαρίας, στις 12/10 απηύθυνε πρόσκληση σε όλα τα σωματεία του νησιού, ώστε μέσα από κοινή σύσκεψη στις 14/10 να προκύψει μια κοινή απεργιακή εκδήλωση.

Κύριο χαρακτηριστικό και βασική επιδίωξη όλων των δράσεων του συλλόγου μας είναι η πλατιά απεύθυνση, οι κοινές πρωτοβουλίες, η μέγιστη δυνατή ενότητα στους αγώνες χωρίς προαπαιτούμενα ή αφορισμούς και η διεύρυνση των αντιστάσεων μέσα στους χώρους δουλειάς και την κοινωνία. Είναι άλλωστε τέτοιο το μέγεθος της επίθεσης που δεχόμαστε από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, που επιβάλλεται η μέγιστη δυνατή συμμετοχή και συσπείρωση των εργαζομένων.

Με αφορμή μια σειρά από συζητήσεις του γράφοντα με πολλούς συντοπίτες μας και γενικά τη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει στο νησί για τη…δυσκολία συνεύρεσης όλων σε μια πλατεία θα ήθελα να καταθέσω ένα-δυο σχόλια.

Έστω ότι μαζευόμαστε 3 που έχουμε ένα κοινό πχ είμαστε Καριώτες. Εγώ (ο Α), ο Β και ο Γ. Φτιάχνουμε ένα φορέα και βγάζουμε μια καταγγελτική ανακοίνωση για το θέμα Ψ. Ναι αλλά εγώ και ο Γ είμαστε και Ολυμπιακοί.

Σελίδες

ikariastore banner